Αθλητικές κακώσεις

Τενοντίτιδα είναι η διαταραχή της λειτουργιάς του τένοντα που οδηγεί σε επώδυνες καταστάσεις και εκφύλιση του ιδίου του τενοντίου συνόλου.
Εμφανίζεται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια σε μεγαλύτερο εύρος του πληθυσμού από μικρές έως και πιο προχωρημένες ηλικίες.
Οι βασικότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες που προκαλούν την τενοντίτιδα είναι η υπερβολική χρήση της περιοχής, το υπερβολικό φορτίο αλλά και η ίδια η εκφύλιση του τένοντα.
Μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος που υπάρχει σκελετικός μυς, πρακτικά δηλαδή παντού.
Κάποιες περιοχές όμως είναι πιο επιρρεπείς μιας και συγκεκριμένοι τένοντες χρησιμοποιούνται παραπάνω από άλλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου του ώμου (rotator cuff). Επίσης, έχουμε μεγάλη συχνότητα σε επικονδυλίτιδες του αγκώνα (tennis – golf elbow), όπως και τροχαντερίτιδες στην περιοχή του ισχίου.
Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν είναι κυρίως έντονο άλγος στην περιοχή του ερεθισμού αλλά και σε αναφερόμενα σημεία. Επίσης, η δυσκαμψία είναι ένα χαρακτηριστικό της τενοντίτιδας που σε ορισμένες καταστάσεις είναι πολύ έντονη (frozen shoulder).
Η τενοντίτιδα λοιπόν χρίζει φυσικής αποκατάστασης, όποτε το κρίνει ο θεράπων ιατρός, με τα αποτελέσματα της φυσικοθεραπείας να είναι πολύ αποτελεσματικά, αποκαθιστώντας την κινητικότητα της άρθρωσης και εξαφανίζοντας την αίσθηση του πόνου.
Η τενοντίτιδα είναι μια πάθηση η οποία αν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και με την κατάλληλη θεραπεία, έχει πολύ καλά αποτελέσματα.

Οι αρθρώσεις μας έχουν δομικές ελαστικές δομές οι οποίες έχουν σαν σκοπό να προσδίδουν σταθερότητα και να περιορίζουν την μη φυσιολογική κίνηση.
Οι ελαστικές αυτές κατασκευές είναι οι σύνδεσμοι μας.
Μερικοί από αυτούς του συνδέσμους είναι πιο γνωστοί γιατί τραυματίζονται πιο συχνά στις δραστηριότητες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι: ο πρόσθιος και οπίσθιος χιαστός του γόνατος, οι πλάγιοι σύνδεσμοι του γόνατος, οι καθεκτικοί σύνδεσμοι της επιγονατίδας, ο άνω και κάτω γληνοβραχιόνιος σύνδεσμος του ώμου, ο έξω πλάγιος σύνδεσμος της ποδοκνημικής (χαρακτηριστικός του διαστρέμματος), και φυσικά πολλοί άλλοι.
Η έκταση της βλάβης κατηγοριοποιείται σε βαθμούς, έτσι έχουμε Grade I, Grade II, Grade III και Grade IV κακώσεις.
Εκτός από την Grade IV βλάβη, οι υπόλοιπες αντιμετωπίζονται ως επί τω πλείστων συντηρητικά με την φυσικοθεραπεία να παίζει ξανά σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση.
Η απορρόφηση του οιδήματος και της εκχύμωσης, η μείωση του πόνου και η αύξηση της λειτουργικότητας, όπως και η σταθεροποίηση της άρθρωσης πρέπει να είναι πρωταρχικοί στόχοι της θεραπείας ούτως ώστε να έχει ο ασθενής μια πλήρη αποκατάσταση.

Οι κακώσεις μηνίσκου είναι ίσως οι πιο συχνές κακώσεις που συμβαίνουν στο γόνατο και μπορεί ταυτόχρονα να συνοδεύονται και από άλλες κακώσεις (πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, χόνδρινα – οστέινα κατάγματα, κτλ).
Οι δύο μηνίσκοι στο γόνατο διακρίνονται στον έσω και στον έξω. Έχουν ημισεληνοειδή μορφή και αποτελούνται κυρίως από ίνες κολλαγόνου με ινοχόνδρινη σύσταση.
Ο ρόλος τους στο γόνατο είναι πολύ σημαντικός και έχουν λειτουργίες πολύ βασικές για την ομαλή λειτουργία της άρθρωσης, όπως:

1. Μεταβιβάζουν τα φορτία από τον μηρό προς την κνήμη,
2. Αυξάνουν την επιφάνεια της άρθρωσης και φέρνουν σε επαφή δυο διαφορετικές αρθρικές επιφάνειες, τους μηριαίους κονδύλους με το κνημιαίο πλατώ,
3. Συμβάλλουν σημαντικά στη σταθερότητα της άρθρωσης,
4. Λιπαίνουν την άρθρωση μέσω της κατανομής των αρθρικών υγρών στις κοιλότητες.

Συνοπτικά λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι οι μηνίσκοι είναι μια από τις πιο σημαντικές δομές του γόνατος και η ομαλή λειτουργία του εξαρτάται αρκετά από αυτούς.
Σε ρήξεις των μηνίσκων, και κυρίως του έσω, η άρθρωση γίνεται επώδυνη, οιδηματώδης και συχνά συνοδεύεται από έλλειψη τροχιάς της κίνησης.
Σκοπός της θεραπείας είναι η αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας της άρθρωσης, χωρίς πόνους και ενοχλήσεις και με πλήρες εύρος τροχιάς.